Gen 1 | PesPCB | STEP | در آغاز، هنگامی كه خدا آسمانها و زمين را آفريد،

‎ Genesis 1

داستان آفرينش

1 در آغاز، هنگامی كه خدا آسمانها و زمين را آفريد، 2 زمين، خالی و بی‌شكل بود، و روح خدا روی توده‌های تاريکِ بخار حركت می‌كرد. 3 خدا فرمود: «روشنايی بشود.» و روشنايی شد. 4 خدا روشنايی را پسنديد و آن را از تاريكی جدا ساخت. 5 او روشنايی را «روز» و تاريكی را «شب» ناميد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز اول بود.

6 سپس خدا فرمود: «توده‌های بخار از هم جدا شوند تا آسمان در بالا و اقيانوسها در پايين تشكيل گردند.» 7 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:8.} 8 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:7-8.}خدا توده‌های بخار را از آبهای پايين جدا كرد و آسمان را به وجود آورد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز دوم بود.

9 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:10.} 10 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:9-10.}پس از آن خدا فرمود: «آبهای زير آسمان در يكجا جمع شوند تا خشكی پديد آيد.» و چنين شد. خدا خشكی را «زمين» و اجتماع آبها را «دريا» ناميد و خدا اين را پسنديد. 11 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:12.} 12 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:11-12.}سپس خدا فرمود: «انواع نباتات و گياهان دانه‌دار و درختان ميوه‌دار در زمين برويند و هر يک، نوع خود را توليد كنند.» همينطور شد و خدا خشنود گرديد. 13 شب گذشت و صبح شد. اين، روز سوم بود.

14 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:15.} 15 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:14-15.}سپس خدا فرمود: «در آسمان اجسام درخشانی باشند تا زمين را روشن كنند و روز را از شب جدا نمايند و روزها، فصلها و سالها را پديد آورند.» و چنين شد. 16 پس خدا دو روشنايی بزرگ ساخت تا بر زمين بتابند: روشنايی بزرگتر برای حكومت بر روز و روشنايی كوچكتر برای حكومت بر شب. او همچنين ستارگان را ساخت. 17 خدا آنها را در آسمان قرار داد تا زمين را روشن سازند، 18 بر روز و شب حكومت كنند، و روشنايی و تاريكی را از هم جدا نمايند. و خدا خشنود شد. 19 شب گذشت و صبح شد. اين، روز چهارم بود.

20 سپس خدا فرمود: «آبها از موجودات زنده پر شوند و پرندگان بر فراز آسمان به پرواز درآيند.» 21 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:22.} 22 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:21-22.}پس خدا حيوانات بزرگ دريايی و انواع جانوران آبزی و انواع پرندگان را آفريد. خدا از اين نيز خشنود شد و آنها را بركت داده، فرمود: «موجودات دريايی بارور و زياد شوند و آبها را پُر سازند و پرندگان نيز روی زمين زياد شوند.» 23 شب گذشت و صبح شد. اين، روز پنجم بود.

24 سپس خدا فرمود: «زمين، انواع جانوران و حيوانات اهلی و وحشی و خزندگان را به وجود آوَرَد.» و چنين شد. 25 خدا انواع حيوانات اهلی و وحشی و تمام خزندگان را به وجود آورد، و از كار خود خشنود گرديد.

26 سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.» 27 پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد 28 و ايشان را بركت داده، فرمود: «بارور و زياد شويد، زمين را پُر سازيد، بر آن تسلط يابيد، و بر ماهيان دريا و پرندگان آسمان و همهٔ حيوانات فرمانروايی كنيد. 29 تمام گياهان دانه‌دار و ميوه‌های درختان را برای خوراک به شما دادم، 30 و همهٔ علفهای سبز را به حيوانات و پرندگان و خزندگان بخشيدم.»

31 آنگاه خدا به آنچه آفريده بود نظر كرد و كار آفرينش را از هر لحاظ عالی ديد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز ششم بود.